20 Aralık 2014 Cumartesi

Rıfat Ayaydın


Rıfat Ayaydın 1915 yılında Muğla’da doğdu. Ailesi daha sonra İstanbul’a yerleşti. Öğrenimini Harp Okulu’nda tamamlayarak çeşitli askeri görevlerde bulundu. Ordudan ayrıldıktan sonra Emniyet Genel Müdürlüğü ile Etibank yönetim kurulu başkanlığı yaptı. 20 Nisan 1974 tarihinde Ankara’da öldü. Ailesinin mûsikiye âşinalığı vardı ve büyükbabası neyzendi. Mûsiki çalışmalarına on iki yaşında ud dersleri alarak başladı. Gençliğinde mevlevihânelere devam eder, semâzenlik yapardı. Başlangıçda ney çalmaya da heves


etmişti. İlk ud hocası Ali Rıza Bey’dir. İzmir’de bulunduğu sıralarda Kanûni Fethi Bey ile Selânikli Ahmed Efendi’den yararlandı. Bu hocalardan geniş bir repertuar edinerek mûsikinin pratik yönlerini öğrendi. Orta derecede ud çalardı.

Nazik tabiatlı, içe dönük, terbiyeli ve güzel konuşan bir kimseydi. Kişisel gayreti ile iyi edebiyat bilgisi öğrenmişti. Eserlerinin çoğunun sözlerini kendisi yazmıştır. Dolayısiyle iyi bir güfte şâiriydi. Birçok şiirini de Ferit Sıdal, Sadi Hoşses, Ekrem Güyer gibi sanatkârlar bestelemiştir. Eserlerinin büyük bir bölümünü Halil Aksoy notaya almıştır. Duygulu, tekniği sağlam otuz kadar eseri biliniyor.

Eserleri

Bayati-Seviyormuş gibi bak yine bir gün derinden


Hicaz-Seni böyle görünce bir gönül yarasıyla


Hicaz-Sevmek nedir öğret bana ah etmeyi öğret


Hicaz-Sezdim dargın bakışını dalarken gözlerine


Hicaz-Yorgun düştüm koklamaktan hayalin dün gece


Karcığar-Yalpalayıp çıktım merdivenleri


Kürdilihicazkâr-Heder ettim yıllarımı boş ümide bağladım


Kürdilihicazkâr-Kara sevda dedikleri bir ateş var başımda


Kürdilihicazkâr-Kır saçlarımın her teli bin dertle ağarmış


Nihavend-Maziye karışmış sararan günleri andım


Rast-Görmemiştim çok zamandır hayli değişmiş yüzün


Suziank-Bir göz yaşıdır kalbime damlar gibi dinmez


Uşşak-Karardı söndü hep hayal oldu neşeler zevkler
















Hiç yorum yok:

Yorum Gönder